Soms weet je gewoon, dat je iets moet doen, iets moet schrijven of maken. HSP en intuïtie hoort bij elkaar, zoals een kat bij spinnen.

Het idee is er zomaar, en je kunt niet anders dan je pen pakken en de woorden opschrijven. Of een kwast met verf of wat dan ook dat je gebruikt om dingen te maken.
Soms is het ook in een gesprek met iemand, dat je vanzelf allerlei dingen zegt, die je eigenlijk niet echt “bedacht” hebt – het komt zomaar uit je mond als het ware. En je hoort jezelf dingen zeggen, dat je denkt: “Oh, zeg ik dat? Jeetje, wat mooi klinkt dit!”.

In een artikel uit 2006 zag ik een uitspraak van de Italiaanse filmmaker Fellini waarin hij sprak over het gevoel dat zijn films als het ware naar hem toekwamen: “Zolang je als mens maar alert bent op het moment dat de dingen op je weg komen.”
Die alertheid is wel belangrijk: het opmerken, zien dat het ‘goed’ is, en er iets mee doen.

Je kunt hier een naam aan geven – flow, intuïtie, inspiratie, het doet er niet zoveel toe hoe je het noemt. Voor mij voelt het alsof je het in een hokje stopt als je er een naam aan geeft, en het daarmee beperkt.

En het lijkt misschien alsof het zomaar komt, maar je kunt er wel degelijk ook iets voor doen, om er ruimte voor te maken, om het te verwelkomen:

• openstaan,
• alert zijn,
• niets gek vinden,
• tijd inbouwen in je dagschema voor onverwachte dingen – je hebt leegte nodig,
• aandacht voor alles om je heen, en interesse – een gezond soort nieuwsgierigheid.

Oftewel: “expect the unexpected“, wat ze bij Star Trek altijd zeiden!

Misschien weet jij nog andere dingen die jij doet als HSP om je intuïtie de ruimte te geven, en om de onverwachte invallen en inspiratie mogelijk te maken?